De schoonmakers van de NS-treinen en -stations voerden vanmiddag actie voor een cao met respect en gelijkwaardige behandeling. Ze strijden al 10 jaar voor een betere toekomst, maar ze zijn er nog niet. Ze liepen een mars dwars door de Utrechtse binnenstad naar het NS-hoofdkantoor waar ze de “Dienstregeling Naar Gelijkwaardigheid” overhandigden aan de NS.
Stuk door werkdruk
De werkdruk bij trein-en stationsschoonmakers neemt al jaren hand over hand toe. Bij elke aanbesteding wordt er bezuinigd op uren en dat leidt tot een hogere werkdruk. Daarbovenop komt het strakke tijdsbestek waarin het werk moet worden gedaan en de onregelmatige werktijden in combinatie met de vele nachtdiensten. Daarom trekken ze nu bij de NS aan de noodrem.
Ad van der Schaaf, treinschoonmaker uit Heerlen: ‘Veel treinschoonmakers trekken het niet meer en maken zich zorgen over of zij nog wel gezond hun pensioen kunnen halen. Ook over de aanbesteding die nu gaande is, maken wij ons zorgen. Hoewel de NS aanjager zijn van de Code verantwoordelijk marktgedrag en de zichtbaarheid van schoonmakers bevorderen door projecten als “Care on Track”, zijn we er nog lang niet.’
Hoge prijs
De onregelmatige werktijden, de vele nachtdiensten en de hoge werkdruk zijn niet alleen zeer belastend voor de gezondheid van medewerkers, ook missen ze hierdoor kostbare tijd met hun gezinnen. De prijs die medewerkers én hun gezinnen betalen is te hoog. Het kan anders, vindt Van der Schaaf: ‘De NS kan er nu voor kiezen om ons met dezelfde regels en randvoorwaarden te roosteren als onze collega’s met onregelmatige diensten die onder de NS-cao vallen. Die regels zijn veel beter dan waar wij nu mee moeten werken.’
Wij zijn ook NS
Kapi Lijfrock, treinschoonmaker uit Eindhoven: ‘Wij zijn ook NS’ers. Velen van ons werken al tientallen jaren voor de NS met heel veel trots en plezier. Maar ons werk wordt steeds zwaarder door de toenemende werkdruk en de vele nachtdiensten. Wij vinden dat wij een onderdeel zijn van de NS-familie. NS is ook ons thuis. Maar op de manier waarop het nu gaat, lijkt de liefde soms maar van één kant te komen. Wij willen dat de NS zich inclusiever opstelt en daarvoor hebben wij hele goede ideeën die wij graag met onze NS delen.’
